اثر کاربرد سطوح مختلف اسید هیومیک در آب آبیاری و محلول پاشی بر رشد، عملکرد، اجزاء عملکرد دانه و کیفیت علوفه ذرت

استفاده از مواد آلی از جمله اسید هیومیک، باعث کاهش آلودگی محیط زیست و همچنین افزایش پایداری سیستم ‏های زراعی از طریق کاهش مصرف کودهای شیمیایی می شود. به منظور بررسی اثر کاربرد سطوح مختلف اسید هیومیک در آب آبیاری و محلول پاشی بر رشد، عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 704، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، در سال 1388 در قالب طرح آشیانه ای در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو روش کاربرد اسید هیومیک هر کدام در شش سطح بودند. روش اول محلول پاشی سطوح مختلف اسید هیومیک (0، 200، 500، 1000، 1500 و 2000 میلی گرم در لیتر) و روش دوم کاربرد سطوح مختلف اسید هیومیک در آب آبیاری (0، 500 ، 1500، 2500، 3500 و 4500 گرم در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که اسید هیومیک بر شاخص سطح برگ، دوام سطح برگ، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در ردیف و طول بلال تأثیر معنی داری داشت، اما تأثیر آن بر شاخص برداشت، وزن هزار دانه، قطر بلال و تعداد ردیف دانه در بلال معنی دار نبود. در روش محلول پاشی تیمار 500 و 1000 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک و در روش کاربرد اسید هیومیک در آب آبیاری تیمار 3500 و 4500 گرم در هکتار، به دلیل بالا بودن شاخص و دوام سطح برگ، بیشترین عملکرد را به خود اختصاص داد و کمترین عملکرد نیز در تیمار شاهد به دست آمد. تأثیر اسید هیومیک بر صفات کیفی علوفه نظیر عملکرد پروتئین، دیواره سلولی عاری از همی سلولز (adf) و قابلیت هضم ماده خشک (dmd) نیز معنی دار بود. روش کاربرد اسید هیومیک در آب آبیاری نسبت به روش محلول پاشی برتری داشت. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از اسید هیومیک نقش مثبتی در افزایش عملکرد ذرت داشته است و می توان آن را به عنوان ماده ای با منشاء طبیعی در جهت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش تولید محصولات زراعی مورد استفاده قرار داد.